Συνδιαλεγόμενοι με φωνές

Από τα πρώτα βινύλια που μπήκαν στο δωμάτιο μου, ένα από τα 42 εκατομμύρια αντίτυπα που έχουν πουληθεί ως σήμερα και πιθανότατα και σε κάποιους/ες σε αυτή την αίθουσα, ήταν το ‘Dark side of the moon’, ο εμβληματικός δίσκος των Pink Floyd, ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1973 και γνώρισε διαχρονική επιτυχία, αφού έμεινε για πάνω από 1.500 εβδομάδες στο Τοπ-200 του «Μπίλμπορντ». Χωρίς να ξέρω καλά αγγλικά υπήρχε κάτι στα 41 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα που με έκαναν να τον ακούω πάλι και πάλι.  Το όλο concept του album είναι μια βαθιά, φιλοσοφική και ψυχολογική προσέγγιση της σύγχρονης ζωής του ανθρώπου, φιλτραρισμένη μέσα από τους ιδιαίτερους στίχους του Roger Waters, ο οποίος σε μια έκλαμψη διάνοιας περιγράφει την πορεία του σύγχρονου ανθρώπου από τη γέννηση στο θάνατο μέσα από μια πίεση της καθημερινότητας που οδηγεί στην παράνοια. Ο υλισμός, η επιτάχυνση της καθημερινότητας, τα γηρατειά και ο θάνατος, η απάνθρωπη αντιμετώπιση της κοινωνίας προς το άτομο και η βία ήταν θέματα που μας απασχολούν και σήμερα. Η επιτυχία του εγχειρήματος μεγεθύνεται ακόμη περισσότερο αφού δεν περιορίζεται μόνο στην αναφορά των προβληματισμών αλλά σε αυτήν τη φιλοσοφική αναζήτηση συμμετέχουν και οι ήχοι που χρησιμοποιούν καθ' όλη τη διάρκεια του album.

-> To υπόλοιπο κείμενο τελεί υπό έκδοση.