British Clinical Psychologists, Οι Ψυχίατροι δέχονται πυρά στην μάχη της Ψυχικής Υγείας

Οι Ψυχίατροι δέχονται πυρά στην μάχη της Ψυχικής Υγείας

Η Βρετανική Ψυχολογική Εταιρεία ετοιμάζεται να εξαπολύσει επίθεση κατά του ανταγωνιστικού επαγγέλματος σπέρνοντας αμφιβολίες σχετικά με το βιοϊατρικό μοντέλο της ψυχικής αρρώστιας.

Oι Βρετανοί ψυχολόγοι πρόκειται να δηλώσουν ότι οι τρέχουσες ψυχιατρικές διαγνώσεις, όπως η διπολική διαταραχή, είναι άχρηστες. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι ψυχιατρικές διαγνώσεις όπως η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή είναι έγκυρες ή χρήσιμες, σύμφωνα με το ηγετικό όργανο που εκπροσωπεί τους κλινικούς ψυχολόγους της Βρετανίας.

Σε μια ρηξικέλευθη κίνηση, που έχει ήδη προκαλέσει σφοδρή αντίδραση από τους ψυχιάτρους, το τμήμα της κλινικής ψυχολογίας (DCP) του British Psychological Society, θα δώσει την Δευτέρα στην δημοσιότητα μια δήλωση ότι, δεδομένης της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, είναι καιρός για μια «αλλαγή παραδείγματος» για το πώς γίνονται κατανοητά τα θέματα της ψυχικής υγείας. Η δήλωση θέτει ουσιαστικά υπό αμφισβήτηση το, κατά κύριο λόγο, βιοϊατρικό μοντέλο της ψυχιατρικής για την ψυχική δυσφορία - την ιδέα, δηλαδή, ότι οι άνθρωποι πάσχουν από ασθένειες (ψυχικές) που είναι θεραπεύσιμες από γιατρούς με τη χρήση φαρμάκων. Το τμήμα (DSP) της κλινικής ψυχολογίας του BPS δηλώνει ότι η απόφασή του να μιλήσει ανοιχτά "αντανακλά θεμελιώδεις ανησυχίες σχετικά με την ανάπτυξη, την προσωπική επίδραση και τις πυρηνικές υποθέσεις-παραδοχές των διαγνωστικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται από την ψυχιατρική.

Η Δρ. Λούσυ Τζόνστον, μία σύμβουλος κλινικός ψυχολόγος η οποία βοήθησε στη σύνταξη της δήλωσης του DCP, είπε ότι δεν βοηθάει καθόλου να βλέπει κανείς τα ζητήματα της ψυχικής υγείας ως ασθένειες με βιολογικές αιτίες.

"Αντιθέτως, υπάρχουν πλέον συντριπτικά στοιχεία ότι οι άνθρωποι καταρρέουν ψυχικά ως αποτέλεσμα ενός περίπλοκου μείγματος κοινωνικών και ψυχολογικών συνθηκών - πένθος και απώλεια, φτώχεια και διακρίσεις, τραύμα και κακοποίηση», δήλωσε η Τζόνστον. Η προκλητική δήλωση του DCP έχει προγραμματιστεί έτσι ώστε να βγει λίγο πριν την κυκλοφορία του DSM-5, την πέμπτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.

Το διαγνωστικό σύστημα (DSM-5) έχει δεχθεί έντονη κριτική για την επέκταση του φάσματος των ζητημάτων ψυχικής υγείας που έχουν ταξινομηθεί ως διαταραχές. Για παράδειγμα, η πέμπτη έκδοση του διαγνωστικού συστήματος, η πρώτη εδώ και δύο δεκαετίες, θα ταξινομήσει π.χ. τις εκδηλώσεις θλίψης – πένθους, τις εκρήξεις θυμού και την ανησυχία για την κακή σωματική υγεία ως τις ψυχικές ασθένειες της “μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής” (major depressive disorder), της «Διασπαστικής διαταραχής απορύθμισης της διάθεσης» (disruptive mood dysregulation disorder) και της «Διαταραχής σωματικών συμπτωμάτων» (Somatic symptom disorder), αντίστοιχα.

Μερικές από τις παραλείψεις του εγχειριδίου είναι εξίσου αμφιλεγόμενες με τις συμπεριλήψεις του εγχειριδίου. Ο όρος «Διαταραχή Asperger," δεν θα εμφανιστεί στο νέο εγχειρίδιο, και αντ 'αυτού τα συμπτώματά της θα περιλαμβάνονται στην πρόσφατα προστεθείσα «διαταραχή του φάσματος του αυτισμού».

Το DSM χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες σε διάφορους βαθμούς. Η Βρετανία χρησιμοποιεί ένα εναλλακτικό εγχειρίδιο, την Διεθνή Ταξινόμηση των Νόσων (ICD), που δημοσιεύθηκαν από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, αλλά το DSM έχει ακόμα τεράστια επιρροή - και παραμένει αμφιλεγόμενο.

Ο συγγραφέας Oliver James, ο οποίος εκπαιδεύτηκε ως κλινικός ψυχολόγος, χαιρέτισε την απόφαση της DCP να μιλήσει ανοιχτά ενάντια στην ψυχιατρική διάγνωση και τόνισε την ανάγκη να απομακρυνθούμε από το βιοϊατρικό μοντέλο για την ψυχική δυσφορία προς ένα μοντέλο που θα έχει εξετάσει κοινωνικούς και προσωπικούς παράγοντες.

Γράφοντας στον Observer σήμερα, ο James δηλώνει: «Χρειαζόμαστε θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο που η κοινωνία μας είναι οργανωμένη για να δοθεί στους γονείς η ευκαιρία για απάντηση στις ανάγκες των παιδιών και για να προληφθεί η ποσότητα των αντιξοοτήτων στους ενήλικες».

Αλλά ο καθηγητής Sir Simon Wessely, μέλος του Βασιλικού Κολεγίου Ψυχιάτρων και πρόεδρος της ψυχολογικής ιατρικής στο King ‘s College του Λονδίνου, δήλωσε ότι είναι λάθος να δηλώνεται ότι η ψυχιατρική εστιάζει μόνο στις βιολογικές αιτίες της ψυχικής δυσφορίας. Και σε ένα συνοδευτικό άρθρο στον “Observer” υπερασπίζεται την ανάγκη να δημιουργηθούν συστήματα ταξινόμησης για την ψυχική διαταραχή. "Ένα σύστημα ταξινόμησης είναι σαν ένας χάρτης, εξηγεί. "Και όπως κάθε χάρτης, είναι μόνο προσωρινός, έτοιμος να αλλάξει, όπως αλλάζει το τοπίο, το ίδιο κάνει και η ταξινόμηση."